
10. Mdou Moctar – Afrique Victime
Αστείρευτο ταλέντο, φοβερές ψυχεδελικές κιθάρες και ένας προσδιορισμός της ροκ έννοιας που όμοια της έχει καιρό να υπάρξει, τουλάχιστον με μη αγγλικό στίχο.

9. Billie Eilish – Happier than ever
Ο καλύτερος ποπ δίσκος της χρονιάς. Η Billie φαίνεται πιο ώριμη από ποτέ δίνοντας μας 16 κομμάτια σχεδόν αψεγάδιαστα.

8. Bloody Hawk – Τίμημα
Ο Bloody Hawk επέστρεψε με καινούργιο δίσκο λίγο πιο εμπορικός από τις προηγούμενες φορές. Ωστόσο αποτελεί μια όαση μέσα στην έρημο της ελληνικής τραπ και χιπ χοπ. Στίχοι που μιλούν στην καρδιά της γενιάς του με απλά λόγια και όμορφα Beats. Φαντάζομαι αμάξια να παίζουν τέρμα το Daewoo 3 στην παραλιακή.

7. The weather Station – Ignorance
Όταν τον άκουσα είπα με σιγουριά πως είναι ο δίσκος της χρονιάς, μετά βγήκαν και άλλοι αλλά σίγουρα αξίζει μια θέση στην δεκάδα.

6. Iron Maiden – Senjutsu
Δεν επαναπροσδιορίζουν τον τροχό ούτε παριστάνουν κάτι που δεν είναι. Από τους πιο progressive maiden δίσκους, σκοτεινός και μελωδικός. Ότι σε έκανε να τους αγαπήσεις στην εφηβεία σου θα σε κάνει να τους αγαπήσεις και τώρα.

5. Idles- Crawler
Κρατούσα μικρό καλάθι γιατί μετά το Joy as an act of resistance δεν με έπειθαν για το κάτι παραπάνω. Έκανα λάθος, το Crawler είναι δισκάρα. Πανκ από τα παλιά, στίχοι ωραίοι όπως οι κιθάρες και το μπάσο ενώ τα drums δίνουν σε κάθε κομμάτι του δίσκου το κάτι παραπάνω.

4. Mogwai – as the lives continues
Ritchie Sacramento στο repeat, από μόνο του κατατάσσει τον δίσκο στο νούμερο 4. Τα υπόλοιπα κομμάτια είναι ένα ταξίδι που σε πάει όπου εσύ θες να πας με φανταστικές κιθάρες και όχι μόνο.

3.The Manchester orchestra – million masks of God
Η συνταγή λίγο πολύ γνωστή, κλασσικό ροκ ποπ τύπου μελαγχολικό. Ωστόσο, o Andy Hull και παρέα του δίνουν τον καλύτερο τους δίσκο μέχρι σήμερα.

2. Turnstile – glow on
Έβλεπα παντού να παίρνει 10άρια και 5 αστέρια ενώ παράλληλα έβλεπα πιτσιρικάδες με σκέιτ και φαρδιά παντελόνια, λίγο και το εξώφυλλο, δεν με άφηναν να ακούσω τον δίσκο. Πόσο μα πόσο λάθος έκανα. Riffs που κόβουν ξυράφι, απίστευτα ρυθμικά κομμάτια, επαναπροσδιορισμός του τι σημαίνει σκληρό μέταλ ακροβατώντας μεταξύ ροκ, Nu metal, metal, thrash και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο. Το ροκ έχει μέλλον.

1. The war on drugs – I don’t live here anymore
Το απόλυτο νούμερο ένα. Ο καλύτερος δίσκος της χρονιάς. Δέκα κομμάτια άρτια από την αρχή μέχρι το τέλος. Ότι έχεις αγαπήσει ποτέ σου στην ροκ μουσική είναι εκεί τόσο παλιομοδίτικο και τόσο φρέσκο ταυτόχρονα.
Το 2021 παρόλες τις δυσκολίες του κλπ κλπ ήταν μια εξαιρετική μουσική χρονιά με υπέροχες κυκλοφορίες που δεν μπήκαν στην λίστα και άλλες που δεν άκουσα καθόλου. Το 22 αναμένεται ακόμα καλύτερο.